Waterfall Rappelling...
माला तशी पाण्याची भिती वाटते. मुळात ३-४ वेळेला पोहायला शिकायला गेले असून पोहता न येणारी मी एकटीच असीन. ट्रेक, Climbing करताना तशी माला भिती वाटत नाही. काळजी घेणारे मित्र असतातच. पण मी Waterfall Rappelling करायच ठरवल. मनात जाम भिती होती पण पाण्याची भिती पण कायमस्वरुपी घालवायची होती. आणि Waterfall rappelling हा माध्यम मी निवडला. त्याला कारण पण आहे, Rappelling करताना rope, Harness चा सहायाने ते केले जाते. तशी पडण्याची काहीच भिती नसते.
काही वर्षा पूर्वी मी पहील्यांदा Waterfall Rappelling केल. [वरील photo गेल्या वर्षीचे आहेत.] Bhivpuri station जवळ एक सुंदर waterfall आहे. आम्ही २० जणांचा ग्रुप गेलो होतो. काही Leadersनी एक दिवस आधी जाउंन तयारी केली. माझ्या सारख्या पहिलांदाच Rappelling करणारे अनेक होत्या. Leader नी सुरवातीला प्रात्यक्षिक करुन दाखवले. वघुन तस सोप वाटल. काही जाणाना करताना बघून अजुन जारा धिर आला. Dukes nose ह्या ठिकाणी Raplling करून आलेली मुलगी Waterfall Rappelling करायला गेली. तिच्या साठी हे अतिशय सोप. पण मघ्यावर आल्यावर तिला काय झाले काहीच समजलेच नाही. ती मधेच अडकली ते एक दिड तास. Waterfall च्या जवळ एक ठिकाणी जाउन बसली ते उठायच नावच घेइना. बर ती तशी अनुभवी असल्यामुळे तिला आधी Rappelling करायला सांगितले जेणेकरुण Leadersना जरा तयारी करायला वेळ मिळेल. शेवटी तिला उचलून खाली आणायला लागले.
तिला बघुन मात्र माला भिती वाटली. आधिच पाण्याची भिती होतिच. माझा turn आला. मी rope वर भार देउन position घेतली. पहिला पाय खाली टाकला आणि पडले. नाका - तोंडात पाणि गेले आणि मी गुदमरले. परत वर आले. सुदिप ला म्हणाले, नाही जमणार माला, मी नाही करत. त्यानी मला instructions follow करायला सांगितल्या. मी मनाची तयरी करुन परत निघाले आणि परत घसरले. Rope, Harness असल्या मुळे तशी भिती नासते. पण पाणि नाका गेल्यामुळे जीव गुदमरला. परत वर आले. :-( . २-३ मिनिट थांबले आणि परत एकदा ना घाबरता प्रयत्न करातच ठरवल. परत Position घेतली. सुदिप वरुन instructions देत होता. Rope वर balance कर. जेवढ जमेल तेवढ sitting position घे, एक एक पाय खाली टाक. मी Instructions follow करायला लागले आणि जमल....
Raplling तस अत्यंत सोपा प्रकार आहे. Rope, Harness असल्या मुळे पडण्याची तशी भिती नसते. Sitting position निट जमली की १-२ मोनीटात खाली. Waterfall Rappelling करताना, Rocks जरा निसरडे झाले असतात. त्यामुळे पायाची grip जाते आणि आपण rock वर जाउन आदळतो आणि पाणि नाका - तोंटात जाते. Leader नी दिलेल्या Instructions पाळणे तेवढ गरजेचे असते. त्यांचा खूप वर्षांचा अनुभव असतो.
ट्रेकिंग म्हटल की अनेक लोकांच्या मनात शंका येतात. अनेकांना ट्रेकिंग हा एक वेडेपणा पण वाटतो. डोंगर चढायचा आणि उतरायचा, ह्यात कसली आली आहे मजा. पण ट्रेकिंग हा एक नशा आहे. ज्याला लागला त्याला तो कायमचा चिकटतो. इथे Overconfidence सुद्धा चालत नही आणि बेफिकीरपणा तर मुलीच नाही. अपल्या बरोबर असलेल्या अनुभवी लिडरचे instructions कायम followकेले की कसलाच खतरा नसतो. And then one can explore oneself in the world of nature.
माला तशी पाण्याची भिती वाटते. मुळात ३-४ वेळेला पोहायला शिकायला गेले असून पोहता न येणारी मी एकटीच असीन. ट्रेक, Climbing करताना तशी माला भिती वाटत नाही. काळजी घेणारे मित्र असतातच. पण मी Waterfall Rappelling करायच ठरवल. मनात जाम भिती होती पण पाण्याची भिती पण कायमस्वरुपी घालवायची होती. आणि Waterfall rappelling हा माध्यम मी निवडला. त्याला कारण पण आहे, Rappelling करताना rope, Harness चा सहायाने ते केले जाते. तशी पडण्याची काहीच भिती नसते.
काही वर्षा पूर्वी मी पहील्यांदा Waterfall Rappelling केल. [वरील photo गेल्या वर्षीचे आहेत.] Bhivpuri station जवळ एक सुंदर waterfall आहे. आम्ही २० जणांचा ग्रुप गेलो होतो. काही Leadersनी एक दिवस आधी जाउंन तयारी केली. माझ्या सारख्या पहिलांदाच Rappelling करणारे अनेक होत्या. Leader नी सुरवातीला प्रात्यक्षिक करुन दाखवले. वघुन तस सोप वाटल. काही जाणाना करताना बघून अजुन जारा धिर आला. Dukes nose ह्या ठिकाणी Raplling करून आलेली मुलगी Waterfall Rappelling करायला गेली. तिच्या साठी हे अतिशय सोप. पण मघ्यावर आल्यावर तिला काय झाले काहीच समजलेच नाही. ती मधेच अडकली ते एक दिड तास. Waterfall च्या जवळ एक ठिकाणी जाउन बसली ते उठायच नावच घेइना. बर ती तशी अनुभवी असल्यामुळे तिला आधी Rappelling करायला सांगितले जेणेकरुण Leadersना जरा तयारी करायला वेळ मिळेल. शेवटी तिला उचलून खाली आणायला लागले.
तिला बघुन मात्र माला भिती वाटली. आधिच पाण्याची भिती होतिच. माझा turn आला. मी rope वर भार देउन position घेतली. पहिला पाय खाली टाकला आणि पडले. नाका - तोंडात पाणि गेले आणि मी गुदमरले. परत वर आले. सुदिप ला म्हणाले, नाही जमणार माला, मी नाही करत. त्यानी मला instructions follow करायला सांगितल्या. मी मनाची तयरी करुन परत निघाले आणि परत घसरले. Rope, Harness असल्या मुळे तशी भिती नासते. पण पाणि नाका गेल्यामुळे जीव गुदमरला. परत वर आले. :-( . २-३ मिनिट थांबले आणि परत एकदा ना घाबरता प्रयत्न करातच ठरवल. परत Position घेतली. सुदिप वरुन instructions देत होता. Rope वर balance कर. जेवढ जमेल तेवढ sitting position घे, एक एक पाय खाली टाक. मी Instructions follow करायला लागले आणि जमल....
Raplling तस अत्यंत सोपा प्रकार आहे. Rope, Harness असल्या मुळे पडण्याची तशी भिती नसते. Sitting position निट जमली की १-२ मोनीटात खाली. Waterfall Rappelling करताना, Rocks जरा निसरडे झाले असतात. त्यामुळे पायाची grip जाते आणि आपण rock वर जाउन आदळतो आणि पाणि नाका - तोंटात जाते. Leader नी दिलेल्या Instructions पाळणे तेवढ गरजेचे असते. त्यांचा खूप वर्षांचा अनुभव असतो.
ट्रेकिंग म्हटल की अनेक लोकांच्या मनात शंका येतात. अनेकांना ट्रेकिंग हा एक वेडेपणा पण वाटतो. डोंगर चढायचा आणि उतरायचा, ह्यात कसली आली आहे मजा. पण ट्रेकिंग हा एक नशा आहे. ज्याला लागला त्याला तो कायमचा चिकटतो. इथे Overconfidence सुद्धा चालत नही आणि बेफिकीरपणा तर मुलीच नाही. अपल्या बरोबर असलेल्या अनुभवी लिडरचे instructions कायम followकेले की कसलाच खतरा नसतो. And then one can explore oneself in the world of nature.
1 comment:
Post a Comment